Μερικά συμπεράσματα από τα αποτελέσματα των εκλογών

1. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι τέτοιο, ώστε κανένα κόμμα -πλην της Χρυσής Αυγής και του ...ΛΑΟΣ- να μην πετυχαίνει το δεδηλωμένο σκοπό του, και καμία άμεση πολιτική εξέλιξη να μη δρομολογείται -στην Ελλάδα τουλάχιστον... Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε βγήκε πρώτος με μεγάλη διαφορά, ούτε καταρράκωσε το ΠΑΣΟΚ, ούτε φυσικά πήρε αθροιστικά το ποσοστό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που συγκυβερνούν αυτή τη στιγμή. Η ΝΔ δε βγήκε πρώτο κόμμα κι έχασε μεγάλο ποσοστό σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές, αλλά και σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Το ΠΑΣΟΚ-Ελιά, ναι μεν απέφυγε τα κατώτερα ποσοστά κάποιων δημοσκοπήσεων και συνεχίζει να ...επιβιώνει, αλλά η απλή επιβίωση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία! Το ΠΟΤΑΜΙ, ναι μεν καταγράφεται ως μια υπαρκτή πολιτική δύναμη, αλλά βρίσκεται μακρυά από τα ανεβασμένα ποσοστά κάποιων δημοσκοπήσεων και κάτω από εκεί που έβαλε το ίδιο τον πήχη (πχ 7-12%). Το ΚΚΕ ανακάπτει ελαφρώς σε σχέση με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αλλά ελάχιστα. Τα δύο τελευταία κόμματα πρέπει να συνυπολογίσουν ότι το αποτέλεσμά τους θα ήταν πιθανότατα μικρότερο σε εκλογές με μεγαλύτερη πόλωση, όπως όταν κρίνεται η κυβερνητική εξουσία, δηλ. στις βουλευτικές. ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι Πράσινοι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ονειρευόταν ευρωβουλευτή μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν...
2. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης λαμβάνουν το μήνυμα ότι η επιβίωση της κυβέρνησης, αλλά και των ίδιων, βρίσκεται σε οριακό σημείο. Τυχόν συνέχιση της ίδιας πολιτικής και νέα αντιλαϊκά μέτρα μάλλον θα οδηγήσουν στο να εξαντληθεί ο λίγος χρόνος που κερδίζουν με βάση το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Πιθανόν αυτός ο χρόνος να μην εκτείνεται πέραν της εκλογής νέου προέδρου τον επόμενο Φεβρουάριο...
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, καλό θα είναι να λάβει κι αυτός το μήνυμα ότι μπορεί τελικά η κυβέρνηση της αριστεράς να μη γίνει ποτέ πραγματικότητα, αν συνεχίσει να πολιτεύεται με τον ίδιο τρόπο, δηλ. μακρυά από ή σε πολλά σημεία και σε αντίθεση με το λαϊκό κίνημα ("ανήκουμε σε ΕΕ και ΝΑΤΟ" αντί για το "καμία επιπλέον θυσία για το Ευρώ", έκπτωση αιτημάτων και ριζοσπαστικότητας, ανεπαρκής ριζοσπαστικοποίηση και ανασυγκρότηση στη βάση του λαϊκού κινήματος κτλ). Βέβαια, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι κάτι τέτοιο ενοχλεί την ηγεσία του... Η βάση του όμως;..
4. Φαίνεται ότι τα εγχώρια και ξένα μονοπώλια έχουν πολλές επιλογές ακόμη για την πολιτική διακυβέρνηση του τόπου στη σημερινή πολιτική -"μνημονιακή'" κατεύθυνση και φυσικά εντός της στρατηγικής τους επιλογής για συμμετοχή στην ΕΕ, έστω και με αυξημένη δυσκολία. Αυτό γίνεται αντιληπτό εάν αθροίσουμε τα ποσοστά των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ (~40%), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την εφεδρεία της Χρυσής Αυγής με άλλο 10%... Οι αριστερές δυνάμεις αντίθετα αθροίζονται σε ~33% (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σχέδιο Β'). Το δε υπέρ της ΕΕ και του Ευρώ άθροισμα είναι συντριπτικό εάν συμπεριλάβουμε αυτούσιο το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό...
5. Η άνοδος της ΧΑ δείχνει ότι δεν υπάρχουν σήμερα τα κοινωνικοπολικά δεδομένα και οι αντίστοιχες δυνάμεις για την αντιμετώπισή της. Διατηρείται ως μια εφεδρεία των πιο αντιδραστικών μερίδων του συστήματος, που φαίνεται να την έχουν περισσότερο υπό έλεγχο μετά και τις δικαστικές περιπέτειες -τράβηγμα του αυτιού...- της ηγεσίας της.
6. Το αποτέλεσμα των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης δείχνει πόσο λίγο γειωμένη στην κοινωνία είναι η "κυβερνητική" αριστερά, όπως και γενικότερα η αριστερά πλην του ΚΚΕ. Εκεί που μετράνε οι προσωπικές σχέσεις, οι μηχανισμοί πλούτου και εξουσίας, η εκκλησία, οι παραδοσιακές τοπικές ή κοινοτικές σχέσεις κτλ, αυτή η αριστερά αδυνατεί να ανταγωνιστεί, καθώς ελάχιστα ενδιαφέρεται για τη δημιουργία εκείνων των λαϊκών οργανώσεων πάνω στις οποίες θα στηριχτεί (παρόλο που τέτοιες οργανώσεις ξεπηδούν ακόμη και αυθόρμητα σε αρκετές περιοχές της χώρας...). Το αποτέλεσμα αυτό είναι πολύ ενδεικτικό και της πραγματικής ταξικής διάρθρωσης της Ελλάδας, του πόσο αναπτυγμένη χώρα πραγματικά είναι, ειδικά στην επαρχία, του τί είδους κοινωνικές συμμαχίες πρέπει να κάνει η εργατική τάξη, και αντίστοιχα τί είδους πολιτικές συμμαχίες είναι απαραίτητο να κάνουν τα εργατικά κόμματα, και ειδικότερα το ΚΚΕ...
7. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε Γαλλία, Μ. Βρετανία και Ιταλία δείχνει σε ποιές χώρες υπάρχουν πραγματικά μονοπώλια και μερίδες της αστικής τάξης που να έχουν την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δυνατότητα να "διαπραγματευτούν" τα "εθνικά τους" συμφέροντα απέναντι στο μπλοκ της Γερμανίας (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία κτλ), διατηρώντας ακόμη και την επιλογή της εξόδου από το Ευρώ και την ΕΕ. Το ΚΚΕ καλό είναι να μας δείξει ποιές μερίδες και ποιάς αστικής τάξης στην Ελλάδα έχουν αντίστοιχες δυνατότητες, και κατά πόσο πραγματικά είναι αυτές που στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας επιτέλους και μια κοινωνικοταξική ανάλυση κυρίως των μελών, αλλά και των ψηφοφόρων του κόμματος αυτού... Τα αποτέλεσματα στις χώρες αυτές, πάντως, μπορεί να αποδειχθούν πολύ καθοριστικά για την πορεία της ΕΕ, κι ίσως και για τις πολιτικές που ασκούνται στην Ελλάδα, μάλλον μάλιστα περισσότερο από ότι η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας...

Τέλος, το σημαντικότερο μήνυμα για το λαό και για όσους ενδιαφέρονται για μια πορεία της χώρας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό μονόδρομο της ΕΕ και της συνεπαγόμενης λιτότητας, των μνημονίων και της περιορισμένης λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, είναι ότι επιτέλους είναι καιρός να συναντηθεί η λαϊκή αυτοοργάνωση για την επιβίωση με ένα πολιτικό πρόγραμμα που να δείχνει στο λαό τον άλλο αυτό δρόμο, με τρόπο που ο λαός να μπορεί να τον βαδίσει και να πείθεται όλο και περισσότερο γι' αυτόν στην πορεία... Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και όσους θέλουν να μετατρέψουν αυτό το δρόμο, σε ένα δρόμο μετάβασης στο σοσιαλισμό...